Rond kerst 2019 begon Baila haar linkeroog te ontsteken, witte troep eruit, was een vaker voorkomend probleem, ze had ook al eens een paar keer een beschadiging/ontsteking gehad op haar hoornvlies. Ik kreeg vd reguliere dierenarts een antibiotica zalf voor haar ogen, met als boodschap: zalven 5 keer per dag. Alsnog raakte het hoornvlies wat beschadigd (sloeg wit uit) en de conclusie van de da was blijven zalven, zoveel mogelijk.

 

Een aantal weken later ontstond er een witte soort pukkel op het derde ooglid links, en werd haar rechteroog ook wit, dus ook dat moest ik zalven, en de da had weinig goed nieuws over het linkeroog, zij dacht dat dat er wel uit gehaald moest worden want ze dacht aan een tumor. Die witte pukkels vermeerderen in rap tempo, en ze zag haast niets meer met links omdat dat oog vol zat met witte pukkeltjes waarvan ik toen nog dacht dat het tumoren waren. Ik had 3 maart een afspraak in Gent bij de kliniek, inmiddels met beide ogen bezaaid met (wat ik toen dacht) tumoren. In Gent wisten ze echter niet wat het was, ze dachten aan schimmel ipv tumoren en hadden een biopt genomen, met een week zou ik de uitslag hebben. Ruim anderhalve week later zelf maar eens gebeld maar ze wisten nog altijd niet wat het nou was, het afgenomen weefsel was dood..

Wel kon ik terugkomen, dan zouden ze dat alles wegsnijden hoewel ze niet wisten wat het nou eigenlijk was.

 

Dat risico wilde ik niet nemen met mijn kostbaarste bezit, dus op aanraden van een paardenvriend van mij, waar Tamara ook al kwam voor zijn merrie, tot ieders tevredenheid, heb ik Tamara benaderd.

Een paar dagen later was ze er, toen waren Baila haar ogen al zover achteruit dat ze haar linkeroog niet meer open kreeg door de pijn en zwelling, en rechts ook half dicht was. Tamara concludeerde dat haar afweersysteem een flinke boost nodig had en zij was de eerste die zag dat Baila haar hoornvlies ontstoken was. Keratitis.

 

Ze heeft haar inwendig behandeld met druppels die ik 2 x daags moest geven, en met acupressuur behandelingen, zelfs haar achterbenen die altijd opliepen zijn nu mooi slank, super mooie bijkomstigheid.

 

Nu zijn haar ogen op wat licht littekenweefsel na weer mooi helder en gezond. De foto’s zijn op het dieptepunt van hoe het was, ik dacht begin maart echt dat het het eind zou zijn van mijn liefste en kostbaarste vriendinnetje, maar ze is er vandaag weer helemaal bovenop, op een klein littekentje na…

Tamara; Baila en ik zijn je heel erg dankbaar